در حافظه شنوایی ام و از گذشته های دور و ایام کودکی تصویر مبهمی در ذهن دارم و شاید هم نسلانم که چهل سال پیش کمابیش چهار پنج ساله بوده اند هم به یاد بیاورند ظهر های تابستانی را که صدای معمولا دلنشینی سکوت داغ کوچه ها را به آواز خوش در می نوردید. مردان آوازه خوان دوره گردی که که اغلب صدای خوشی همداشتند جدیدترین ترانه های روز و یا ترنه های قدیمی تر که جنبه های نوستاژیک در خود